dune

 

Υποκλίνομαι στον Βιλνέβ ( ....μαζί και στο ΙΜΑΧ). Το Dune,πάντα μέσα στο πλαίσιο των studio blockbusters, είναι σινεμά στο maximum, σινεμά καθηλωτικό και εκθαμβωτικό. Μία έξοχη διαστημική όπερα στα χνάρια τους Star Wars που την διατρέχει ένας μεγαλοπρεπής μινιμαλισμός. Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο και ομολογώ πως δεν έχω δει και την ταινία του 1984 οπότε δεν μπορώ να μιλήσω αν είναι καλή η μεταφορά ή να την συγκρίνω με αυτή του Λυντς , αν και η ιστορία είναι το λιγότερο ενδιαφέρον και κάπως προβλέψιμο στοιχείο της ταινίας. Ο Μεσσιανισμός άλλωστε δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για ανατροπές. Ο υποβλητικός ρυθμός της αφήγησης σε συνδυασμό με την δουλειά που εχει γίνει στην καλλιτεχνική διεύθυνση, στην φωτογραφία και στην μουσική είναι εκπληκτικός. Το μόνο πράγμα που θα ηθελα να μην υπηρχε και ειναι απο τα αρνητικά του φιλμ είναι το cliffhanger. Άλλο να βγαινει το επόμενο επεισόδιο σε μια βδομάδα και άλλο να μην εχεις ουτε ημερομηνια εξοδου για τη συνεχεια σου.