Πρόσφατα παίξατε ξανά μαζί με τον Μιχάλη Δέλτα ως Stereo Nova; Πώς αισθάνθηκες και θα μπορούσε κάτι τέτοιο να ξανασυμβεί για μια σειρά εμφανίσεων ή συναυλιών;Ηταν μια συγκλονιστική εμπειρία γιατί έπειτα από αυτή τη συναυλία άλλαξε το σκηνικό και μπήκαμε σε μια νέα τοπογραφία γενικότερα. Ηταν η πιο ουσιαστική συναυλία που έχω κάνει γιατί διαπίστωσα για πρώτη φορά στη ζωή μου κοιτώντας αυτόν τον κόσμο ότι οι Στέρεο Νόβα έχουν γίνει μια ιδέα στον κόσμο. Διαπίστωσα ότι είναι ένα συγκρότημα που ανήκει μόνο στις καρδιές του κόσμου πια κι εμείς που φτιάξαμε όλο αυτό είμαστε πολύ μικροί, ακόμα και για να το ξαναεκτελέσουμε. Εκείνο το βράδυ αποχαιρέτησα για πάντα τους Στέρεο Νόβα όταν γύρισα στο σπίτι μου. Κατάλαβα πως το έργο μάς είχε ξεπεράσει και πως ανήκει αποκλειστικά στη νεότητα, στις καρδιές αυτών που το αγάπησαν, δεν έχω κανένα δικαίωμα πια εκτός από τα πνευματικά μου δικαιώματα. Και φυσικά δεν μπορώ να σκεφτώ ότι θα τους ξεπουλήσω παίρνοντας λεφτά και να υποκριθώ ότι είμαι ξανά κάποιος μέσα από αυτό. Οταν έγραψα το μικρό αγόρι το ’93, το έγραψα για τη δυσλεξία μου και τον τρόπο που δεν επικοινωνούσα με κανέναν και με τίποτε. Ημουν 28 χρόνων στην Κολονία όταν ανακάλυψα ένα βράδυ από κάποιον γνωστό στο πανεπιστήμιο εκεί ότι ήμουν δυσλεξικός. Οι Στέρεο Νόβα ανήκουν στις καρδιές των παιδιών που τους αγάπησαν. Κι εκεί πρέπει να μείνουν. Είναι σαν το Αστραλον από τα πρώτα μας κομμάτια που έλεγε «θέλω να φυλάξω αυτές τις εικόνες, αυτές τις λέξεις μέσα σου…». Νομίζω πως αυτό θα κάνω. Οι Στέρεο Νόβα τέλειωσαν για μένα.
(ολοκληρη η συνεντευξη του κ.β. εδω !)
Comments