Κοίταξε πώς δύει ο ήλιος σα σφαίρα_οι άνθρωποι φεύγουν μέσα σε τρένα_η επανάληψη της κίνησης, σημείο ζωής_με χτυπάει σα σφαίρα, πέφτω καταγής_Στο πέρα τού κόσμου, τις άδειες ταράτσες_τα όνειρά μου καθρεφτίζονται απάνω στους χάρτες_κι από τα σύννεφα δείχνουν πως η μέρα τελειώνει_είμαι τόσο μόνος που κανείς δε με γλυτώνει_Μακριά απ' όλα αυτά, μητέρα, που υποσχέθηκα να κάνω_πόσα χρόνια ακόμα μένουν μέχρι να πεθάνω;_Να φέρουμε στον κόσμο τουλάχιστον ένα παιδίή ν' αγοράσουμε καλύτερα μια γάτα ή ένα σκυλίνα υπενθυμίζει μια [άπαρτη] σχέση_αυτή που είχα κι αυτή που ελπίζω να έρθει_Μόνο γι' αυτή τη στιγμή ας ήμουν γλάρος_να πετούσα από πάνω μου αυτό το ηλίθιο βάρος[...] πάνω απ' τα φύλλα της χλόης_αναζητώντας τη χαμένη τιμή μιας πόλης_Πόσο βαθύς είναι αυτός ο ορίζοντας;_ο σκύλος μου πέφτει από διάστημα δύοντας_μέσα στον πόλεμο η καρδιά του χτυπάειμ' ένα κοχύλι μού τηλεφωνάει_της μοναξιάς το [απέρριτο] πέλαγος_σε κοιτάζω πάλι με δέος_Μόνο γι' αυτή τη στιγμή ας ήμουν γλάρος_να πετούσα από πάνω μου το ηλίθιο αυτό βάρος[...] πάνω απ' τα φύλλα της χλόης_αναζητώντας τη χαμένη τιμή μιας πόλης(Στερεο Νοβα_Σημειο Ζωης_Βιταμινα Τεκ)
Κοίταξε πώς δύει ο ήλιος σα σφαίρα_οι άνθρωποι φεύγουν μέσα σε τρένα_η επανάληψη της κίνησης, σημείο ζωής_με χτυπάει σα σφαίρα, πέφτω καταγής_Στο πέρα τού κόσμου, τις άδειες ταράτσες_τα όνειρά μου καθρεφτίζονται απάνω στους χάρτες_κι από τα σύννεφα δείχνουν πως η μέρα τελειώνει_είμαι τόσο μόνος που κανείς δε με γλυτώνει_Μακριά απ' όλα αυτά, μητέρα, που υποσχέθηκα να κάνω_πόσα χρόνια ακόμα μένουν μέχρι να πεθάνω;_Να φέρουμε στον κόσμο τουλάχιστον ένα παιδίή ν' αγοράσουμε καλύτερα μια γάτα ή ένα σκυλίνα υπενθυμίζει μια [άπαρτη] σχέση_αυτή που είχα κι αυτή που ελπίζω να έρθει_Μόνο γι' αυτή τη στιγμή ας ήμουν γλάρος_να πετούσα από πάνω μου αυτό το ηλίθιο βάρος[...] πάνω απ' τα φύλλα της χλόης_αναζητώντας τη χαμένη τιμή μιας πόλης_Πόσο βαθύς είναι αυτός ο ορίζοντας;_ο σκύλος μου πέφτει από διάστημα δύοντας_μέσα στον πόλεμο η καρδιά του χτυπάειμ' ένα κοχύλι μού τηλεφωνάει_της μοναξιάς το [απέρριτο] πέλαγος_σε κοιτάζω πάλι με δέος_Μόνο γι' αυτή τη στιγμή ας ήμουν γλάρος_να πετούσα από πάνω μου το ηλίθιο αυτό βάρος[...] πάνω απ' τα φύλλα της χλόης_αναζητώντας τη χαμένη τιμή μιας πόλης(Στερεο Νοβα_Σημειο Ζωης_Βιταμινα Τεκ)
Comments