σελιδα 17

Δεν υπήρξε ποτέ το «Πνεύμα των Χριστουγέννων». Δεν υπήρξε ποτέ ένα εγχειρίδιο πνευματικής άμυνας. Το σύστημα (κράτος, θρησκεία) φρόντιζε πάντα να σκηνοθετεί ελάχιστης διάρκειας ψευτοσυναισθηματικές, ψυχαναγκαστικές συναντήσεις ταλαιπωρημένων πολιτών. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, που λέω «Ας πάρω μιαν ανάσα, μέρες που έρχονται», που θα ξεγελάσω τη βαθιά οργή μου με φλασάτα «Χρόνια πολλά» και καταναλωτική λύσσα με όσα ψιλά έχω στην τσέπη, θα εξακολουθώ να ακροβατώ σε τεντωμένο σχοινί θλίψης. Αυτή είναι και η συνταγή της συνήθειας, που έχει καλύψει με παχύρρευστη χριστουγεννιάτικη σοκολάτα την αληθινή ανάγκη μου για ένωση. Την ελευθερία μου. Το φάντασμα των Χριστουγέννων δεν είναι τίποτα άλλο από ένα λευκό σεντόνι επάνω στη συνείδησή μου. Δεν μένει παρά να γιορτάσω και φέτος μαζί του την αυτολύπησή μου. Ο Νόαμ Τσόμσκι έχει πει: «Αν διαβάζεις τα ΜΜΕ με κυνισμό και κριτική ματιά και διαβάζεις με αρκετά ευρύ τρόπο και καταλαβαίνεις τι συμβαίνει, αν καταλαβαίνεις ότι γίνεται μια έντονη προσπάθεια να σε κάνουν να δεις τα πράγματα με έναν συγκεκριμένο τρόπο, τότε μπορείς να αντιδράσεις

μιχαλης δελτα - ποντικι-art (24/12/2008)