σφαιρα

υπηρξαν ανθρωποι

που ελοιωσαν σαν φρουτα

σε μια κοκκινη ερημο

και κανεις ποτε δεν τους ειδε

υπηρξαν ανθρωποι

που διεσχισαν τους δρομους

για να αντικρυσουν την ελευθερια

ενα πρωι

αμετρητα σταχυα

αμετρητα αστερια

αμετρητες ελπιδες

η βροχη του ουρανου

θα ξεπλυνει τα παθη

θα πεσει σαν σφαιρα

στη φτωχη μας καρδια

ακομα κι εσυ που ποτε δεν μας μιλησες

που ποτε δεν σ ακουσαμε

που ποτε δεν γελας

ακομα κι εσυ που ηρθες

μεσα απ τα λαθη

πληρωσες τοσα

σ αυτον που χρωσταγε πολλα

και η δημιουργια του κοσμου?

η αλλαγη της ταχυτητας?

η αστικη παρανοια?

τα μεγαλα ποταμια διασχιζουν τις χωρες

στο κεντρο της γης

η καρδια τους χτυπαστεκομαι εδω σαν γερος ανημποροςσαν νεος που τρεχει

στου ηλιου το φως

κι αυτη η μερα το ξερω πως θαρθει

(from argos)